On je dodao da se izveštaj u zapadnim medijima radije posmatra kaoopskuran, pomenuvši nedavni prilog na nemačko-francuskoj televiziji ARTE, tokom koga je prikazan intervju sa njim, jednom bošnjačkom sociološkinjom i predstavnicom „Majki Srebrenice“.
„Naravno da se sve što kaže predstavnica „Majki Srebrenice“ uzima za istinu. Ona je,recimo,pomenula svog brata koji je sa 18 godina stradao 1995. godine u Srebrenici kao civil. Moje kolege su istražile o kome se radi. Radi se o Abdulu Salihoviću, a na osnovu podataka iz ministarstva veterana Federacije BiH je utvrđeno da je on u julu 1995. već više od 370 dana bio u Armiji BiH. Dakle, ne radi se o civilu već o vojniku, što govore i dokumenta ministarstva. To novinari ne pitaju i ne istražuju, a nemaju ni mogućnosti jer nemaju pristupa. Ali sve što dolazi sa te strane se uzima za autentnično, što baš i nije tako. I to je ono što otežava i odnos i rad sa medijima. Ono što se 25 godina održava kao tvrdnja, usudiću se da kažem da je to najveći propagandni uspeh od 1945. godine u Evropi, da se taj narativ o ubijenih 8000 civila održava potpuno netaknut.“, istakao je Manošek.
„Nisu nas interesaovale političke polemike, već istraživanja događaja u periodu od 1992. do 1995. na osnovu činjenica. Glavni rezultat je da se u julu 1995. godine od strane vojske RS počinjeni teški ratni zločini, posebno nad ratnim zarobljenicima, ali da se nije dogodio genocid u smislu namere da se deo ili čitavo muslimansko stanovništvo likvidira.“, objasnio je Manošek.
nastavak na sledećoj strani
