U centru Širokog polja – najveće žitnice Kosova i Metohije – nalazi se albansko naselje „Marigona”. Već sam ga pominjala u svojim tekstovima, u kontekstu toga da se izdavanje dozvole za njegovu gradnju vezuje za Srbe koji su tada vodili Opštinu Gračanica, jer je izgrađeno na njenoj teritoriji. Čak je i Hašim Tači likovao 2013. godine, izjavljujući kako su Srbi dozvolili Albancima da grade kuće na teritoriji svoje lokalne samouprave. Do pre 25 godina, tu zemlju obrađivale su zemljoradničke zadruge iz Lapljeg Sela i Dobreva. To su bila polja pod pšenicom i suncokretom.
Naselje se za ovih 10-ak godina toliko proširilo da predstavlja grad u kome žive bogati Albanci. Zatvorenog je tipa, ograđeno i sa rampom na ulazu. Ulice u njemu nose imena američkih država – Juta, Oklahoma, Kalifornija, Arizona itd. U njemu postoji škola, tereni za tenis, košarku, odbojku, brojne radnje, kafići, restorani, i ko zna šta sve još.
Srbi izdaju dozvole
Naviknuti da prolazeći pored njega gledamo ne samo ogromne kuće već i auta koja voze njegovi stanovnici, neretko smo svedoci njihove brze i nesavesne vožnje. Posebno kada prolaze kroz selo Preoce, koje im je prvo na putu za Prištinu. Takvo srljanje je pre nekoliko dana izazvalo lančani sudar u blizini naselja u ranim jutarnjim satima, pa smo posmatrali kako vatrogasci seku luksuzne mercedese i audije kako bi izvadili iz automobila teško povređene. Pomoć su pružali naši vatrogasci i hitna pomoć iz Lapljeg Sela, jer su najbliži i stigli su pre pomenutih službi iz Prištine.
Srbi moraju tuda da prolaze, barem oni koji putuju kombi prevozom, kao i đački autobusi, jer je to put koji šest srpskih sela spaja sa Gračanicom. Asfaltirali su ga vojnici KFOR-a, godinu dana po svom dolasku. Do tada, bio je to poljski put okružen plodnim oranicama, ali i jedini kojim su Srbi, od dolaska „mirovnjaka”, smeli da se kreću. Pošto su Albanci na njemu često postavljali protivtenkovske mine zbog kojih su Srbi ginuli, u KFOR-u su odlučili da ga asfaltiraju.
Naselje „Marigona” je planski nastalo u polju, kako bi preseklo tu linuju koja povezuje srpska sela i koja je bila spasonosna kada je u pitanju naš opstanak u ovom delu Kosova i Metohije u najtežim vremenima. Što je najgore, nije to jedino naselje Albanaca čiju su gradnju dozvolili Srbi iz gračaničke lokalne samouprave, ali nekako nam ono posebno bode oči jer svakodnevno tuda prolazimo.
nastavak na sledećoj strani
