Jedna maketa je naročito zanimljiva; pored opisane skulptoralne grupe postavljene na postament u njegovom podnožju je modelovano mrtvo telo kralja Aleksandra koje je izostalo u konačnoj izvedbi. Kraljev leš prekriven je tkaninom koja se pruža sa figure spajajući donji i gornji deo spomenika, a predstavlja personifikaciju tuge sa mačem u rukama, koja lamentira nad mrtvim kraljem. Posthumna slika kralja Aleksandra Karađorđevića ipak je potisnuta u korist slike kojom se on uzdiže u nebesku sferu, uz isticanje kraljeve veličajnost – uobičajena u reprezentaciji vladara od najranijih vremena.
Natpisi na postamentu pariskog spomenika upotpunjuju vizuelni narativ, na frontalnoj strani je ispisano: Kraljevima Srbije i Jugoslavije, Petru I Oslobodiocu i Aleksandru I Ujednitelju, a u podnožju: Omaž Pariza i Francuske svojim velikim prijateljima. Sa bočnih strana su prenete reči iz telegrama koji je princ regent Aleksandar poslao francuskom predsedniku Poenkareu u decembru 1915. godine: Srbije više nema, ali njena vojska je sačuvana, mi smo spremni da nastavimo borbu na francuskom tlu; kao i reči za koje se verovalo da su bile poslednje koje je izgovorio jugoslovenski kralj: Čuvajte Jugoslaviju! Čuvajte francusko-jugoslovensko prijateljstvo!
nastavak na sledećoj strani