Maja meseca 1923. godine, na jednom neobaveznom kongresu Pravoslavne Crkve u Carigradu, preporučen je Milankovićev reformisani kalendar, kog naša SPC sa punim pravom još uvek nije usvojila.
Po Milankovićevoj reformi Julijanskog kalendara, svi nepokretni crkveni praznici (poput Božića, Bogojavljenja, Velike ili Male Gospojine, Petrovdana, Nikoljdana, itd.) će se računati po tom (Milankovićevom računanju) tj. po Reformisanom Julijanskom kalendaru, a svi pokretni praznici (najčešće vezani za Vaskrs) će se računati na stari način, odnosno po Julijanskom kalendaru ili tzv. vaskršnjoj pashaliji.
Zato danas sve pravoslavne sestrinske jerarhije slave u isto vreme pokretni Vaskrs i sve ostale pokretne praznike (Grci, Bugari, Rumuni slave sa nama Vaskrs) ali se po pitanju nepokretnog Božića i drugih nepokretnih praznika razilaze.
Tako danas Božić slave carigradska, atinska, aleksandrijska, rumunska, antiohijska, kiparska, poljska i bugarska crkva, dok Božić 7. januara slave ruska, srpska, jerusalimska i gruzijska crkva, kao i Sveta Gora.
Zašto ne treba prihvatiti Reformisani Julijanski (Milankovićev) kalendar i zašto Srbi ne treba da slave Božić na jučerašnji dan?
nastavak na sledećoj strani