Oni su bili u prilici da spasu svoje zemaljske živote odrekavši se Hrista.
„Evroprajd“ u Beogradu je Sodoma i Gomora ovog vremena, najbrutalnije novopagansko nasrtanje na Gospoda Isusa Hrista. Ali, on je i prilika svakom pravoslavnom Srbinu da se izmjeri u vjeri, da li Hrista nosi samo na usnama ili i u srcu, da li je uopšte uz Hrista ili se gradi NJegovim protivnikom.
To je „Zlatno tele“ koje srpskom narodu iznose na poklonjenje.
„Evroprajd“ u Beogradu je ritualno ukopavanje srpskog roda u već iskopanu raku. Srbin pred ovim događajem ima dvije mogućnosti: da se prepusti svom zlotvoru i bude živ ukopan, ili da se odupre.
Ne odriču se Hrista samo akteri „Evroprajda“ u Beogradu, ni samo oni koji ga organizuju a ne izlaze na kulisu, ni samo oni u državnom aparatu i medijima koji mu pružaju logistiku, nego i svi oni koji pred njim zabijaju glavu u pijesak, kojih se to ne tiče. Institucije su prizvane da se jasno, bez uvijanja i mudrovanja, odrede prema ovom sudbinskom događaju za srpski narod, od Države do Crkve. I niko se ne može sakriti za instituciju.
Svako za sebe stoji pred Bogom, pa ili će Ga se postidjeti i odreći, ili će Mu biti vjeran.
Novopaganski bog je novac. Mnogi su mu se priklonili, pa i u Crkvi, odsijecajući se tako od Hrista.
nastavak na sledećoj strani