Muzikom se bavi od trinaeste godine. Bio je član mnogih bendova u Čačku, a prve godine u Beogradu obeležio je rad sa grupama Zajedno, Hajduk Stanko i jataci i Suncokret. Od 1978. godine je frontmen benda Riblja čorba sa kojim je tokom više od četiri decenije rada snimio dvadesetak studijskih albuma, te objavio isto toliko snimljenih koncerata i kompilacija.
Bend Riblja čorba smatra se jednim od najznačajnijih rok bendova s ovih prostora. Njihovi albumu prodavani su i u više od pola miliona primeraka, a veliki uspeh imali su i u inostranstvu. Održali su brojne koncerte u Americi i Australiji, a čak i mlađe generacije dobro znaju njihove najveće hitove.
Bora je objavio i desetak knjiga, a njegova zbirka poezije „Pusto ostrvo“ je 2018. godine osvojila nagradu Akademije „Ivo Andrić“.
Bora Đorđević je muzičku karijeru započeo 1965. godine u Čačku. Sa gitaristima Borkom Ilićem i Prvoslavom Savićem, te bubnjarem Acom Dimitrijevićem osnovao je bend koji se zvao Hermelini. Bora je svirao bas i pevao, a uglavnom su nastupali u Čačku i okolnim mestima. Prvi put su svirali u školi, a na repertoaru su bile popularne rok pesme tog vremena. Nakon toga je pevao i svirao u bendovima Dečaci sa Morave,Vesnici ljubavi, Safiri i Čačanski plemići. U bendu Poslednji ostatak romantičnog sveta (PORS) svirao je i pevao sa Radomirom Mihajlovićem Točkom koji je kasnije postao popularan kao frontmen benda Smak. Tri godine su se finansirali tako što su pljačkali bogate kuće, te tim novcem kupovali instrumente. Kada su ih uhvatili prebačeni su u istražni zatvor, gde je Bora proveo sedam dana.