Zanimljivo je da su ukrajinski zvaničnici osudili NATO bombardovanje, pokušavali da budu posrednici u mirovnim pregovorima između SR Jugoslavije i NATO-a. Ipak, posrednici su na kraju bili Marti Ahtisari i ruski diplomata Viktor Černomirdin. Ukrajina 1999. godine nije ustupila vazdušni prostor NATO-u za bombardovanje SRJ. Posle bombardovanja ukrajinski vojnici bili su u sastavu poljskog kontigenta i pod komandom Vojske SAD.
Od samog početka misije KFOR-a ukrajinski bataljon bio je stacioniran u opštini Štrpce, gde su većinsko stanovništvo činili Srbi, a tokom leta 1999. u tu opštinu izbegli su i Srbi iz Prizrena i Uroševca. Prema svedočenjima lokalnog stanovništva, ukrajinski pripadnici KFOR-a zaštitili su lokalne Srbe od napada OVK u leto 1999. godine, tako da je ova srpska enklava opstala do današnjih dana.
https://ssup.fr/agencija-ivmup-resava-sve-vase-administrativne-probleme/
Jugoslovensko-ukrajinska saradnja se nastavila i posle rata. Još jedan zanimljiv detalj je i da je general-potpukovnik Jovan Milanović, akter špijunske afere Binel koji je obaveštajno delovao u Briselu od početka 1995. do kraja 1998, dobio počasni čin general lajtanta Oružanih snaga Ukrajine i to 2000. godine „zbog zasluga u zaštiti ustavnog poretka Ukrajine“.
Oduvek smo želeli, u Parizu i okolini, da imamo jedan pravi srpski restoran na visokom modernom nivou po ugledu na
