Srbija i Francuska pokazale su solidarnost tokom Solunskog fronta septembra i oktobra 1918. godine. Proboj Solunskog fronta je omogućio odlučujuću ofanzivu saveznika prema Dunavu i Jadranskom moru i oslobođenje Srbije za samo mesec dana, posle izuzetno teških iskušenja kojima je bila izložena tokom četiri godine rata. Ovim povodom, odavanjem počasti srpskim i francuskim vojnicima palih za oslobođenje njihovog grada i Srbije, 19. oktobra 1918. deca iz Zaječara su otpevala francusku himnu ,,Marseljezu“.
Ipak, jedan vek kasnije, oslobođenje Srbije od strane savezničkih vojski sa Solunskog fronta ostaje ukorenjeno u kolektivnom sećanju brojnih gradova u Srbiji, od Prokuplja do Beograda, preko Pirota ili Zaječara. Sećanje na srpske i francuske trupe, koje su činile najveći deo savezničkih snaga, i dalje je živo u velikom delu javnosti koji neguju sećanja na stradale vojnike.
Kad se uzme u obzir da je prošao jedan vek nakon događaja, brojne srpske porodice i dalje čuvaju sećanje na one koji su se borili za oslobođenje zemlje, na frontu ili u pozadinskim redovima. Mnoge priče svedoče o toj francusko-srpskoj solidarnosti, bilo da je ona:
Vojna – kroz sećanje na srpsko povlačenje 1915, na osnaživanje srpske vojske uz francusku podršku, na zajedničke borbe i zajedničke patnje, kao i kroz sećanje na proboj fronta u jesen 1918. i na oslobođenje Srbije.
Nastavak na sledećoj strani
Već više od osam godina, u jednom od predgrađa Pariza, postoji restoran „Balkan Express“, mesto gde se okupljaju ljudi sa
