Takvi zločini nisu se prestali događati ni nakon proglašavanja Srebrenice zaštićenom zonom UN u aprilu 1993.godine.
Od pedesetak Srba koji su početkom rata ostali u Srebrenici, lojalni tadašnjoj muslimanskoj vlasti, preživela je samo jedna senilna starica, dok je druga starica Ivanka Mirković u julu 1995. godine nađena zaklana na kućnom pragu u blizini policijske stanice, koja je u ratu bila logor za Srbe.
Mirkovićeva je gledala mučenja i slušala jauke srpskih logoraša koje su tukli i zbog toga su je zaklali zlikovci pri bekstvu iz Srebrenice da ne bi svedočila o tim mučenjima.
Većina nestalih još nije pronađena i ekshumirana, niti je ko odgovarao za te zločine. Jedinice Nasera Orića odmah na početku rata proterale su i poubijale srpsko stanovništvo iz Srebrenice i obližnjih sela Dugo Polje, Pećišta, Kovačice, Orahovica, Gostilj, Gniona, Osredak, Viogor, Studenac i još nekih. Formiran je i logor za Srbe.
Nastavak na sledećoj strani