Takođe se u dokumentu traži da izbor i sadržaj programa novogodišnjih proslava „očisti od uticaja mističkih i simboličkih obreda“ koji uz takve proslave često budu vezani zbog blizine Božića.
Pored škola, u popularisanje slavljenja Nove godine ogromnu ulogu su odigrali mediji, a naročito pojava televizije 1958. godine.
Organizovani su posebni programi, svečane priredbe, najbolji glumci i umetnici snimali su novogodišnje emisije, muzički programi, novogodišnje serije, dok su filmski maratoni najboljih filmova pojačavali praznično raspoloženje.
Sve državne institucije Titove Jugoslavije bile su uključene u promociju i popularisanje proslava Nove godine, dok je u zapećku srpski Božić ostao neprikosnoven jedino u srpskom selu, kao i u retkim preživelim srpskim građanskim porodicama, koje su, ipak, iza spuštenih roletni, pevali Božićni tropar, čekali položajnika, palili badnjak, lomili česnicu itd.
Danas se čini da je komunistički eksperiment u velikoj meri uspeo i da je srpski Božić kod mnogih Srba još uvek u senci novogodišnjih mrsnih krkanluka, opijanja i šenlučenja.
nastavak na sledećoj strani